Dwie najpopularniejsze w Polsce metody produkcji, które mają przełożenie na zarządzanie systemem magazynowym to push i pull. Strategia push i strategia pull różnią się m.in. podejściem do przepływu towarów w magazynie. Poznaj różnice między tymi metodologiami. Przedstawiamy także wady i zalety stosowania tych strategii w zarządzaniu produkcją.
Spis treści:
- Strategia push and pull — co to jest?
- Strategia push — na czym polega?
- Strategia pull — na czym polega?
- Strategia push i pull — przykłady
- Zalety push and pull — którą metodę zarządzania wybrać?
Strategia push and pull – co to jest? Różnice między podejściem push i pull
Strategie push i pull to dwa różne podejścia do zarządzania produkcją i łańcuchem dostaw w przedsiębiorstwie. Jaka jest między nimi różnica? Te strategie różnią się przede wszystkim podejściem do kwestii popytu. Strategia push opiera wolumen i tryb produkcji na przewidywanym (przyszłym) popycie, a pull — na popycie aktualnym (takim, jaki jest w danym momencie).
W strategii push produkcja bazuje przede wszystkim na prognozach. Nastawiona jest na wytwarzanie produktów w oparciu o przewidywane zapotrzebowanie rynku. Można powiedzieć, że produkty są „popychane” przez łańcuch dostaw, zaczynając od produkcji, a kończąc na sprzedaży końcowemu klientowi. Głównym ryzykiem przy strategii push jest niedokładność prognoz, a co za tym idzie nadprodukcja. Jeżeli prognozy nie pokryją się z rzeczywistością, może dojść do zalegania materiału na magazynach.
Przykładem zastosowania metody push będzie firma produkująca kosmetyki, która wprowadza nowy produkt na rynek w oparciu o prognozy sprzedażowe na nadchodzący sezon.
W przypadku strategii pull produkcja bazuje na rzeczywistym zapotrzebowaniu – produkowane są tylko towary zamówione przez klienta. Można więc powiedzieć, że produkty są „ciągnięte” przez łańcuch dostaw w odpowiedzi na rzeczywiste zamówienia. Produkcja w systemie pull minimalizuje ryzyko nadmiernych zapasów, ale wymaga sprawnego łańcucha dostaw i szybkiej reakcji na zmieniające się zapotrzebowanie. Przykładem korzystania z systemu pull może być sklep komputerowy składający komputery na zamówienie według specyfikacji wybranej przez klienta.
Strategia push — na czym polega?
Strategia push jest często stosowana w branżach, gdzie prognozowanie jest stosunkowo dokładne lub gdzie koszty nadmiernych zapasów są akceptowalne w porównaniu z kosztami braku produktu na rynku.
Jak kształtują się poszczególne etapy systemu push?
1. Prognozowanie zapotrzebowania
Firma przewiduje zapotrzebowanie na swoje produkty w przyszłości, korzystając z historycznych danych sprzedaży, badań rynku i innych narzędzi analitycznych.
2. Planowanie produkcji
Na podstawie prognozowanej sprzedaży firma ustala, ile produktów powinna wyprodukować w określonym okresie.
3. Produkcja
Rytm produkcji wyznacza z góry ustalony harmonogram produkcji, niezależnie od bieżącego zapotrzebowania rynku. W ustawieniu harmonogramu linii produkcyjnej pomóc może moduł Produkcja enova365.
Przeczytaj także: System DMS – co to jest i jakie ma zastosowanie?
4. Dystrybucja i magazynowanie
Wyprodukowane towary są następnie dystrybuowane do hurtowników, detalistów lub własnych magazynów. Odpowiednie zarządzanie magazynem to także wyzwanie. Zobacz, jak ułatwi je moduł Handel i Magazyn enova365.
5. Promocja
W strategii push ważna jest również promocja, by zachęcić klientów do zakupu produktów. Odpowiednio wcześnie wdrożona strategia marketingowa wspomoże sprzedaż, a co za tym idzie pomoże uniknąć problemu, jakim jest nadprodukcja. Inwestycja w reklamy i promocję pomoże „pchnąć” produkty w kierunku klientów
6. Niedoszacowane prognozy
Ponieważ produkcja opiera się na prognozach, a nie na rzeczywistym zapotrzebowaniu, może to prowadzić do sytuacji, w której firma ma nadmiar zapasów (jeśli prognozy były zbyt optymistyczne) lub brak zapasów (jeśli zapotrzebowanie przekroczyło prognozy). Przedsiębiorstwo oparte na systemie push powinno więc wdrożyć plan na wypadek nadprodukcji, np. gdzie i w jaki sposób ją zmagazynować, jak wypchnąć produkt w ramach promocji, oraz braków magazynowych, np. wprowadzić plan szybkiego, ponownego uruchomienia produkcji, o ile będzie to opłacalne.
Strategia pull — na czym polega?
Strategia pull jest często stosowana w branżach, gdzie indywidualizacja produktu jest ważna (np. składanie komputerów na zamówienie, tworzenie mebli na zamówienie pod wymiar) lub tam, gdzie szybkie reagowanie na zmienne zapotrzebowanie jest kluczowe (np. w branży modowej — w fast fashion wyróżnić można nie 2, a nawet kilkanaście sezonów w ciągu roku!). Jest również popularna w modelach biznesowych opartych na produkcji „just-in-time”.
Strategia pull, znana również jako strategia pociągania, opiera się na rzeczywistym zapotrzebowaniu klienta, zamiast prognoz i planów.
Z jakich etapów składa się najczęściej system zarządzania?
1. Zamówienie od klienta
Proces rozpoczyna się, gdy klient składa zamówienie na dany produkt, np. w sklepie internetowym czy u sprzedawcy w stacjonarnym sklepie.
2. Produkcja na żądanie
Firma produkuje produkty dopiero po otrzymaniu konkretnej prośby lub zamówienia od klienta. Nie ma tu produkcji „na zapas”.
3. Minimalne zapasy
W strategii pull firmy dążą do utrzymania jak najmniejszych zapasów zalegających na magazynie, ponieważ produkcja jest inicjowana na bieżąco. Głównym zadaniem magazynu może być jednak utrzymanie odpowiedniej ilości surowców i półproduktów tak, aby produkcja mogła rozpocząć się w każdej chwili, bez konieczności oczekiwania na dostawę.
4. Usprawniony i niezawodny łańcuch dostaw
Kluczową cechą tej strategii jest zdolność do szybkiego reagowania na zamówienia klientów. To wymaga elastycznego i wydajnego łańcucha dostaw. Chodzi nie tylko o dostarczenie produktu do klienta, ale także o możliwość szybkiego pozyskania surowców czy półproduktów.
5. Promocja i reklama
W strategii pull marketing często skupia się na zachęcaniu klientów do składania zamówień. Przykładowo, reklamy mają „przyciągnąć” potencjalnych nabywców.
Strategia push i pull — przykłady
Aby zobrazować różnicę pomiędzy strategią push i pull posłużmy się przykładem. Załóżmy, że firma „Kolorowy Świat” produkuje kredki do rysowania. W ubiegłym roku we wrześniu sprzedała 10 000 zestawów kredek, więc w tym roku, na podstawie tych danych oraz biorąc pod uwagę pewien wzrost rynku, prognozuje sprzedaż 12 000 zestawów w tym samym okresie.
Zgodnie ze strategią push:
1. Na podstawie danych historycznych i analizy rynku, przedsiębiorstwo prognozuje, że sprzeda we wrześniu 12 000 zestawów kredek.
2. W lipcu i sierpniu firma produkuje i magazynuje 12 000 zestawów kredek, przygotowując się do wzmożonej sprzedaży we wrześniu.
3. W sierpniu firma rozpoczyna kampanię marketingową skierowaną do rodziców i nauczycieli, promując swoje kredki jako niezbędne dla uczniów na początek roku szkolnego.
4. Kredki są wysyłane do sklepów detalicznych, które oczekują większej sprzedaży w okresie powrotu do szkoły.
5. Jeśli prognoza firmy była zbyt optymistyczna i konsumentom nie uda się sprzedać wszystkich 12 000 zestawów, firma może zostać z nadprodukcją. Jeśli prognoza była zbyt pesymistyczna, firma może stracić potencjalne przychody z powodu braku produktu w magazynie.
Metoda pull, zwana również strategią pociągania, polega na inicjowaniu produkcji i dystrybucji w odpowiedzi na rzeczywiste zamówienia lub popyt od konsumentów, a nie na podstawie prognoz.
Załóżmy, że „Kolorowy Świat” postanowił wprowadzić nowy zestaw kredek o nietypowych kolorach, których popyt jest trudny do przewidzenia.
1. Zamiast produkować duże ilości od razu, firma rozpoczyna kampanię marketingową, aby zainteresować konsumentów i zachęcić ich do zakupu limitowanej serii kredek.
2. Klienci, zachęceni reklamą, zaczynają składać zamówienia na nowy zestaw kredek w sklepach detalicznych lub bezpośrednio u producenta.
3. Rozpoczyna się produkcja zestawów kredek w odpowiedzi na rzeczywiste zamówienia od sklepów detalicznych i konsumentów.
4. Gdy kredki są gotowe, są one wysyłane bezpośrednio do konsumentów lub sklepów, które złożyły zamówienia.
5. Jeśli popyt jest wyższy, niż oczekiwano, firma zwiększa produkcję. Tym samym unika jakiejkolwiek nadprodukcji limitowanej serii produktów.
Zobacz też: Rola i zastosowanie chmury obliczeniowej w systemie ERP
Zalety push and pull — którą metodę zarządzania wybrać?
Wybór strategii push czy pull ma ogromny wpływ nie tylko na samą produkcję, ale i na system magazynowania towaru.
Główną zaletą systemu push jest możliwość masowej produkcji, która może przełożyć się na niższe koszty jednostkowe, w tym koszty dystrybucji. Co więcej, dzięki posiadaniu zapasów, firma może szybko reagować na krótkotrwałe wzrosty popytu. Prognozy i plany pozwalają na skoordynowane kampanie promocyjne.
Warto jednak wiedzieć, że strategia push niesie ze sobą ryzyko związane z niedokładnymi prognozami. Jeśli firma przewidzi zbyt duże zapotrzebowanie, może ponieść koszty związane z nadmiarem zapasów. Zbyt niski wolumen produkcji, może spowodować stratę potencjalnych przychodów z niezrealizowanej sprzedaży.
Ponieważ produkcja typu pull jest inicjowana rzeczywistym popytem, ryzyko związane z posiadaniem nadmiaru zapasów jest znacznie zredukowane. Pozwala to oszczędzić na magazynowaniu. Metoda pull sprawdza się m.in. w branżach wrażliwych na starzenie się czy dezaktualizowanie się produktów. Produkcja na żądanie umożliwia dostosowywanie produktów do specyficznych potrzeb klientów.
Głównym wyzwaniem tej strategii jest konieczność szybkiego reagowania na zmieniające się zapotrzebowanie, co może wymagać zaawansowanych systemów zarządzania łańcuchem dostaw i produkcji.
Jaką więc metodę wybrać? Produkty masowe mogą lepiej pasować do strategii push, podczas gdy produkty niestandardowe lub te o krótkim cyklu życia zdecydowanie lepiej wytwarzać zgodnie ze strategią pull. Metoda pull sprawdzi się lepiej przy nowych produktach, gdzie popyt jest trudny do przewidzenia. Gdy jednak przedsiębiorstwo zajmuje się produkcją standardową i posiada spory zasób danych historycznych, na podstawie których można stworzyć prognozy, można skorzystać z podejścia push. Firmy ze złożonymi łańcuchami dostaw mogą preferować strategię push dla lepszego planowania.
Wiele przedsiębiorstw stosuje kombinację obu strategii — dzięki temu dostosowują podejście w zależności od specyfiki produktu, sezonowości czy zmieniających się warunków rynkowych.
Strategia push i pull — wybierz metodę zarządzania produkcją dostosowaną do Twojej branży
Zarówno strategia push, jak i pull ma swoje unikalne zalety. Wybór pomiędzy nimi zależy od charakterystyki biznesu, produktu, rynku i preferencji zarządzania ryzykiem. Dobranie odpowiedniego systemu produkcji pomoże Ci zwiększyć rentowność przedsięwzięcia. Planowanie produkcji i szczegółowy harmonogram produkcji zarówno w systemie push, jak i pull stworzysz z pomocą modułu Produkcja enova365. Przetestuj nasze demo lub umów się na prezentację systemu z naszym konsultantem.
